Le travail c'est fini
Blijf op de hoogte en volg Lillian
18 Augustus 2014 | Senegal, Dakar
Salut les amis,
Natuurlijk alweer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar zo gaat dat nu eenmaal met goede voornemens haha, die zijn er om gebroken te worden!
Ik heb zo onwijs veel meegemaakt de afgelopen twee weken, tis echt een periode van extremen geweest. In de derde week van mijn verblijf van Saint Louis begon mijn leven een beetje te lijken op het leven in Nederland, dat wil zeggen, erg druk. Achteraf was dat natuurlijk al niet zo'n goed teken, want met het klimaat hier, kun je niet zo hard rennen als in Nederland.
Zo heb ik onder andere gegeten bij een collega van mijn werk en dit was dus echt de eerste keer dat ik geconfronteerd werd met een familie die 's avonds niet eet, omdat er geen middelen voor zijn. Ik moet zeggen dat dit wel indruk op mij heeft gemaakt.
Op vrijdag van die week heb ik een uitstapje voor de talibes georganiseerd naar het parc guembeul. Deze kids zijn namelijk nog nooit uit hun wijk geweest en aangezien ik zelf ook erg van schoolreisjes houd :) leek het mij een goede manier om een leuke ervaring aan deze kids mee te geven. Er moest wel een akkoord komen van de marabout, want je kunt niet zomaar 30 kids meenemen. Gelukkig hebben mijn collega's hem kunnen overtuigen voor de 'bien etre' voor de kids. Ook moest het vervoer geregeld worden, tja hoe doe je dat? Nou gewoon je gaat naar het busstation vraagt of de bus morgen om 09.30 present kan zijn, je geeft 'savonds een bevestiging en klaar is kees, voor 9000 fac., ongeveer 13 euro, is het geregeld. Je weet in centrum nooit hoeveel kids er zijn, maar we waren uitgegaan van ongeveer 30 plaatsen. Uiteindelijk zijn. Er 42 kids meegegaan en die zijn ook allemaal in dat busje geweest, aah oui en afrique il y a une solution pour tout. Ze hebben genoten, een rondleiding gehad en een nieuwe ervaring opgedaan dus mevrouw van Doorn was tevreden. Dit alles mogelijk gemaakt voor het bedrag van 50 euro.
In het weekend werd er uiteraard weer een dansje gedaan, maar moest er ook uitgerust worden. Toch nog maar even naar het zwembad en het strand geweest en daar kwam die dan de man met de hamer, BAM! Lilly was uitgeschakeld, had erge buikpijn, moest naar de dokter en twee dagen op bed blijven. Gelukkig voelde ik me woensdag wel weer in staat om naar het kantoor van mijn organisatie te gaan om nog wat papieren in te vullen en mijn vertrek uit Saint Louis te regelen. Heel fijn dat die organisatie er was, zij zijn ook samen met mij naar de dokter geweest. Toen ik ziek was ging mijn Senegalese nummer trouwens veelvuldig af, waren er veel mensen erg bezorgd en zijn al mijn collega's langsgekomen om te kijken hoe het met mij ging, dat vond ik ook wel weer wonderlijk.
En toen ineens moest ik nog maar een dag werken, ik wilde die dag een goede maaltijd betalen voor de kids, met groente, vis en fruit zodat ze iets stevigs in hun maag hadden die dag. Er zijn een aantal vrouwen die om 6.30 al naar de markt zijn gegaan om dit klaar te maken en om 14.00 uur was het zover, eten voor ongeveer 60 personen :).
Over het algemeen ben ik in ieder geval erg blij dat ik dit heb gedaan en ik weet zeker dat ik bepaalde aspecten ook weer in mijn eigen lessen in Nederland kan gebruiken.
Mijn tienerdroom om mijn haar een keer helemaal te laten invlechten is ook uitgekomen, sinds donderdag ga ik namelijk door het leven als een echte rastawoman haha ik vind het wel leuk, alleen vanmorgen viel er ineens een vlecht van mijn hoofd, dus deze droom zal ook niet meer zolang duren.
Zaterdag ben ik naar Dakar afgereisd, waar Sammie en ik een goed hotel hebben genomen. Toen ik in de hotelkamer aankwam was er een bad en warm water woow, het warme water voelt nog steeds raar op mijn huid. Er zit een heel fijn restaurant tegenover het hotel en ik voel dat mijn buik alle groenten en fruit heerlijk vind en wat een verschil in energie niet te geloven, zo zie je maar weer dat goed eten zo belangrijk voor je is. Ik denk ook best vaak aan mijn biologische groentenpakket, maar dit terzijde.
Via mon grand frere in Saint Louis hebben Sam en ik hier een cousin die ons gisteren heeft rondgeleid in Dakar. We hebben het Monument de la renaissance de l'Afrique bezocht. Ik was er erg van onder de indruk echt super groot en mooi. Ook zijn we naar het eiland Ngor geweest met een overtocht, vooral de terugreis was een enorme ervaring voor ons, houden jullie het beeld van een vluchtelingenboot maar voor ogen...maar we hebben het overleefd.
Vandaag wilden we naar le lac rose en ile de goree gaan, maar de regen heeft onze plannen wat doen uitstellen, als het hier namelijk regent dan blijf je waar je bent, dus we gaan zo een nieuw plannetje maken.
Woensdag reizen we af naar een natuurpark en verder zien we wel waar le vent nous amene...
Ik denk ook veel aan jullie! Bedankt voor jullie lieve berichtjes op deze site en op Facebook!
Xx en alleen maar liefde van Lil
Natuurlijk alweer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar zo gaat dat nu eenmaal met goede voornemens haha, die zijn er om gebroken te worden!
Ik heb zo onwijs veel meegemaakt de afgelopen twee weken, tis echt een periode van extremen geweest. In de derde week van mijn verblijf van Saint Louis begon mijn leven een beetje te lijken op het leven in Nederland, dat wil zeggen, erg druk. Achteraf was dat natuurlijk al niet zo'n goed teken, want met het klimaat hier, kun je niet zo hard rennen als in Nederland.
Zo heb ik onder andere gegeten bij een collega van mijn werk en dit was dus echt de eerste keer dat ik geconfronteerd werd met een familie die 's avonds niet eet, omdat er geen middelen voor zijn. Ik moet zeggen dat dit wel indruk op mij heeft gemaakt.
Op vrijdag van die week heb ik een uitstapje voor de talibes georganiseerd naar het parc guembeul. Deze kids zijn namelijk nog nooit uit hun wijk geweest en aangezien ik zelf ook erg van schoolreisjes houd :) leek het mij een goede manier om een leuke ervaring aan deze kids mee te geven. Er moest wel een akkoord komen van de marabout, want je kunt niet zomaar 30 kids meenemen. Gelukkig hebben mijn collega's hem kunnen overtuigen voor de 'bien etre' voor de kids. Ook moest het vervoer geregeld worden, tja hoe doe je dat? Nou gewoon je gaat naar het busstation vraagt of de bus morgen om 09.30 present kan zijn, je geeft 'savonds een bevestiging en klaar is kees, voor 9000 fac., ongeveer 13 euro, is het geregeld. Je weet in centrum nooit hoeveel kids er zijn, maar we waren uitgegaan van ongeveer 30 plaatsen. Uiteindelijk zijn. Er 42 kids meegegaan en die zijn ook allemaal in dat busje geweest, aah oui en afrique il y a une solution pour tout. Ze hebben genoten, een rondleiding gehad en een nieuwe ervaring opgedaan dus mevrouw van Doorn was tevreden. Dit alles mogelijk gemaakt voor het bedrag van 50 euro.
In het weekend werd er uiteraard weer een dansje gedaan, maar moest er ook uitgerust worden. Toch nog maar even naar het zwembad en het strand geweest en daar kwam die dan de man met de hamer, BAM! Lilly was uitgeschakeld, had erge buikpijn, moest naar de dokter en twee dagen op bed blijven. Gelukkig voelde ik me woensdag wel weer in staat om naar het kantoor van mijn organisatie te gaan om nog wat papieren in te vullen en mijn vertrek uit Saint Louis te regelen. Heel fijn dat die organisatie er was, zij zijn ook samen met mij naar de dokter geweest. Toen ik ziek was ging mijn Senegalese nummer trouwens veelvuldig af, waren er veel mensen erg bezorgd en zijn al mijn collega's langsgekomen om te kijken hoe het met mij ging, dat vond ik ook wel weer wonderlijk.
En toen ineens moest ik nog maar een dag werken, ik wilde die dag een goede maaltijd betalen voor de kids, met groente, vis en fruit zodat ze iets stevigs in hun maag hadden die dag. Er zijn een aantal vrouwen die om 6.30 al naar de markt zijn gegaan om dit klaar te maken en om 14.00 uur was het zover, eten voor ongeveer 60 personen :).
Over het algemeen ben ik in ieder geval erg blij dat ik dit heb gedaan en ik weet zeker dat ik bepaalde aspecten ook weer in mijn eigen lessen in Nederland kan gebruiken.
Mijn tienerdroom om mijn haar een keer helemaal te laten invlechten is ook uitgekomen, sinds donderdag ga ik namelijk door het leven als een echte rastawoman haha ik vind het wel leuk, alleen vanmorgen viel er ineens een vlecht van mijn hoofd, dus deze droom zal ook niet meer zolang duren.
Zaterdag ben ik naar Dakar afgereisd, waar Sammie en ik een goed hotel hebben genomen. Toen ik in de hotelkamer aankwam was er een bad en warm water woow, het warme water voelt nog steeds raar op mijn huid. Er zit een heel fijn restaurant tegenover het hotel en ik voel dat mijn buik alle groenten en fruit heerlijk vind en wat een verschil in energie niet te geloven, zo zie je maar weer dat goed eten zo belangrijk voor je is. Ik denk ook best vaak aan mijn biologische groentenpakket, maar dit terzijde.
Via mon grand frere in Saint Louis hebben Sam en ik hier een cousin die ons gisteren heeft rondgeleid in Dakar. We hebben het Monument de la renaissance de l'Afrique bezocht. Ik was er erg van onder de indruk echt super groot en mooi. Ook zijn we naar het eiland Ngor geweest met een overtocht, vooral de terugreis was een enorme ervaring voor ons, houden jullie het beeld van een vluchtelingenboot maar voor ogen...maar we hebben het overleefd.
Vandaag wilden we naar le lac rose en ile de goree gaan, maar de regen heeft onze plannen wat doen uitstellen, als het hier namelijk regent dan blijf je waar je bent, dus we gaan zo een nieuw plannetje maken.
Woensdag reizen we af naar een natuurpark en verder zien we wel waar le vent nous amene...
Ik denk ook veel aan jullie! Bedankt voor jullie lieve berichtjes op deze site en op Facebook!
Xx en alleen maar liefde van Lil
-
18 Augustus 2014 - 16:08
Marloes:
Lil geweldig!Ben zo blij voor je :)) Lots of love from Mar -
18 Augustus 2014 - 20:53
Onno:
Wow Lillian, jij komt vast als een ander mens thuis, met al die ervaringen!
Heel veel succes ook met de terugreis straks. Tot gauw, Onno -
19 Augustus 2014 - 08:29
Mariëtte:
Hé Lil,
Je hebt echt veel beleefd de afgelopen weken! Leuk om mee te lezen vanuit een regenachtig Zoeterwoude ;-) Veel plezier nog en tot gauw.
Mariëtte -
20 Augustus 2014 - 12:16
Jolanda:
Rust lekker uit de laatste paar weken. Dat heb je echt verdient :)
groet Jolanda -
20 Augustus 2014 - 13:34
Hanneke Ten Hove:
Ha, wat een mooie verhalen en indrukwekkende belevenissen. Het leven is wel erg gemakkelijk met de Dirk en Hoogvliet op de hoek, de ( warm) waterkraanbinnen handbereik en genoeg geld om in de eerste levensbehoeften te voorzie.n Hier zitten we ook thuis ivm tropische regenbuien alhoewel je het woord tropisch beter weg kunt laten.Groeten van Hanneke -
25 Augustus 2014 - 22:10
Ellen:
Hallo Lillian,
Zelf net terug van vakantie en heb zojuist van je avonturen gelezen!
Wow! Wat een indrukken zul je opgedaan hebben. Je bent vast superblij dat jet dit hebt kunnen realiseren.
Hopelijk heb je, na al het werk, met je vriendin ook nog echt vakantie kunnen vieren.
Maar als goed, lekker eten en "gewoon" warm water uit de kraan al zo heerlijk zijn, is dat al vakantie, toch?
Geniet nog even lekker!
Tot gauw, Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
